باز امشب

باز امشب یاد لشگرکرده ام

یاد سرداران بی سر کرده ام

باز امشب یاد یاران شهید

پرده بعض گلویم را درید

یاد مردانی زنسل بو تراب

شرمگین از خونشان صد آفتاب

یاد گمنامان تیپ ذولفقار

می کند باز این دلم را بی قرار

یاد مردانی که بی سر بوده اند

با شقایقها برادر بوده اند

یاد غواصان گردان حبیب

سینه سرخان صمیمی و نجیب

یاد سوسنگرد و تیپ نینوا

یاد بهمن شیر و شبهای دعا

یاد شبهایی که معبر می زدیم

در دل شبها منور می زدیم

یاد سرداران عاشورا ، خدا

می برد دل را به سمت کربلا

می برد آنجا که آغاز است و بس

می برد آنجا که پرواز است و بس

می برد اروند و نجوا می کند

در دلم صد حشر بر پا می کند

کو به کو تا سرزمین لا له ها

در جزیره می برد مجنون کند

چون بلم ها باز غرق خون کند

می برد آنجا که پرپر می شویم

تا همانجا که کبوتر می شویم

بُرد و آخر کاردستم داد عشق

بازهم شکستم داد عشق

واژه ها امشب مرا یاری کنید

مانده ام آخر شما کاری کنید

مانده ام با داغ درد و لاله من

مانده ام با زخم چندین ساله من

داغ گل ، داغ صنوبر دیده ام

زخمها از تیرو خنجر دیده ام

دل به دست عافیت نسپرده ام

باز امشب یاد لشگر کرده ام

یاد سرداران بی سر کرده ام

با توأم ای باکری ای هم نبرد

ای برادر ، هم نفس ، همراز درد

بی تو اینجا بوی غربت می دهد

بوی غفلت ، بوی تهمت می دهد

دیگر اینجا منطق باروت نیست

هیچ کس راصحبت از مأووت نیست

با تو بودم ، شادی یم گم نبود

اشک و آه و سوزهایم گم نبود

پیرهن گم کرده ام همرنگ خاک

پیرهن خونی و زخمی چاک چاک

بازهم آتش به جانم می  زنند

فاو تا فاو این دلم درشیون است

صد شلمچه درد امشب با من است

عشق زیر آتش خمپاره ماند

ای دریغا ، دل ، دلم بیچاره ماند

با توأم ای درد پیش از من نمیر

درد اینک دست روحم را بگیر

جاده ها دق کرده اند از انتظار

این قرار ما نبود ای تکسوار